সোনোৱাল কছাৰী সকলৰ হুঁচৰি গীতৰ তাৎপৰ্য - হুঁচৰি বা হুঁছাৰি গীতৰ তাৎপৰ্য হৈছে -
হুঁ-চিঞৰ, চিঞৰি।
ছা-আৰ্শীবাদ বা কুশল।
ৰি-উত্তেজিত বা উৰুলি। অৰ্থাৎ হুঁচৰি শব্দৰ অর্থ হৈছে আনন্দত উত্তেজিত হৈ চিঞৰি চিঞৰি কুশল কামনা কৰা। হুঁচৰি গীতৰ সৃষ্টিৰ মূলতে সোনোৱাল কছাৰী সকলৰ মাজত এক জনশ্ৰুতি আছে-
'কৈলাসৰ শংকৰে হুঁচৰি শ্ৰজিলে
পাৰ্বতীয়ে শ্ৰজিলে নাম।
কৈলাসৰ পৰা নমাই লৈ আহিলে,
সুৱচনী কুঁৱৰীয়ে পাই।
সুৱচনী কুঁৱৰীয়ে শদিয়া ৰাজ্যতে,
মুনিচক দি গল দান। '
এতেকে দেখা যায় শদিয়া ৰাজ্যত থাকোতেই সোনোৱাল কছাৰী সকলৰ হুঁচৰি সৃষ্টি। সোনোৱাল কছাৰী সকলৰ হুঁচৰি আমাৰ নিজৰ মাংগলিক আৰু ধৰ্মীয় অনুষ্ঠান এই হুঁচৰি অন্য হুঁচৰিৰ দৰে যি কোনো নাম বা পদেৰে গাব নোৱাৰে। ব'হাগ বিহুক সোনোৱাল কছাৰী সকলে বলি ৰজাৰ বিহু বুলিও কয় যিহেতু সোনোৱাল কছাৰী সকল বলী ৰজাৰ বংশধৰ। তিনিশ, তিনিকুৰি তিনিদিনৰ মূৰত বলি ৰজাৰে নিজৰ বংশধৰ সকলক পাতালৰ পৰা মৰ্ত্যলৈ এবাৰ দেখা দিবলৈ আহে বুলি সোনোৱাল কছাৰী বিশ্বাস কৰে আৰু বলি ৰজাৰ স্মৰণৰ অৰ্থে এই বিহু পতা হয় বুলি জনা যায়। বলি ৰজাৰ মৃত্যুত সোনোৱাল কছাৰী সকলৰ ৰমণে নদীৰ পাৰত হিয়া ভুকুৱাই ইনাই বিনাই কান্দিছিল আৰু সেই বিননিৰ পৰাই হুঁচৰি গীতৰ ৰূপান্তৰ হ'ল বুলি জনবিশ্বাস আছে।
No comments:
Post a Comment