হাঁহ চৰাই না এ হেই ।
হাঁহ চৰাই না হেই ।
ডাঙৰ ডাঙৰ ঐ কোন ডাঙৰ হেই ।
দেৱৰ ডাঙৰ ঐ খিৰিং ৰজা হেই ।
দেৱীৰ ডাঙৰ হৈ ভূৰুলী - হাবুকী দেই ।
মোৰ ধন কলীয়া ঐ হয়ে কি অ - হয় হয়া।
প্ৰাচীন বৰ অসমৰ ব্ৰক্ষ্মপুত্ৰ উপত্যকাত প্ৰভাৱশালী হৈ উঠা ৰাজনৈতিক শক্তিসমূহৰ ভিতৰত এক শক্তিশালী ৰাজ্য আছিল কছাৰী ৰাজ্য । কছাৰীসকল অসমৰ অতি পুৰণি অধিবাসী । ব্ৰক্ষ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ কছাৰীসকলে নিজকে ' বড়োফিছা ' বা বড়োৰ সন্তান বুলি কয় । উত্তৰ কাছাৰ পাহাৰৰ কছাৰীসকলে নিজকে ' ডিমাছা ' বা বড়োৰ সন্তান বোলে । ' ডিমা - ফিছা' ৰ অৰ্থ ডাঙৰ নদীৰ সন্তান । বৰঅসমৰ পাটকাই পৰ্বতৰ পৰা ত্ৰিপুৰালৈকে আৰু হিমালয়ৰ পাদদেশ মহং মালিনীৰ পৰা বৰ্তমানৰ মিজোৰাম ৰাজ্যলৈকে কছাৰীসকল বিশিপ্তভাৱে বিয়পি আছে । বিশেষভাৱে তিনিচুকীয়া আৰু ডিব্ৰুগড় জিলাত সোনোৱাল কছাৰীসকলৰ বসবাস বেছি । ত্ৰয়োদশ শতিকাৰ আগভাগত চাওল্যুং চ্যুকাফাৰ নেতৃত্বত আহোমসকলে ৰাজ্য বিস্তাৰ কৰাৰ সময়ত কছাৰীসকলৰ ৰাজ্য পূৱে দিখৌ নদীৰ পৰা পশ্চিমে কপিলী নদীলৈকে আৰু দক্ষিণে বৰ্তমানৰ উত্তৰ কাছাৰ জিলা পৰ্যন্ত বিস্তৃত্ব আছিল । ডিমাপুৰ আছিল কছাৰীসকলৰ প্ৰসিদ্ধ ৰাজধানী আৰু আজিও তাৰ গৌৰৱময় ভগ্নাৱশেষ আছে । এনেধৰণৰ ভগ্নাৱশেষ পিছৰ কছাৰী ৰাজধানী মাইবঙতো পোৱা গৈছিল । ইয়েই প্ৰমাণ কৰে যে কছাৰীসকল প্ৰকৃততেই হিড়িম্বাপুৰ আৰু বৰ্তমানৰ ডিমাপুৰৰ বাসিন্দা । পিছলৈ আন ৰজা তথা অন্যান্য জনজাতীয়সকলৰ লগত হোৱা যুদ্ধৰ পৰিপেক্ষিতত তেওঁলোকৰ প্ৰায় ১০০০ কছাৰী পৰিয়ালে পৰ্বতে পাহাৰ অতিক্ৰমি ডফলা , লাকাম , হাওঁ আদি জনজাতিৰ লগত সংমিশ্ৰণ হৈ অৱশেষত শদিয়া পায় । কথিত আছে যে কছাৰীসকলে এইদৰেই শদিয়ালৈ আহি তাহানিৰ বৃহৎ শদিয়াৰ অন্তভূৰ্ক্ত কোনো এক স্হানত হালালী ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা কৰে । হালালীৰ অৰ্থ হ'ল 'হা' মানে মাটি , 'লালী' মানে উজ্বল , সমৃদ্ধিশালী । হালালী ৰাজ্যৰ ৰজাজনৰ নাম আছিল হগ্ৰা । হগ্ৰা ৰজাই হালালী ৰাজ্যখন পৰিকল্পিতভাৱে আদৰ্শ ৰাজ্য হিচাপে গ্ৰহণ কৰি প্ৰজাসকলক সুখে শান্তিৰে ৰাখিছিল । সোনোৱালসকলৰ গণৰাজ্যখনৰ নামেই আছিল হালালী । ড° সূৰ্যকুমাৰ ভূঞাদেৱে তেখেতৰ কছাৰী বুৰঞ্জীত এই বিষয়ে উল্লেখ কৰিছে । ড° সূৰ্যকুমাৰ ভূঞাদেৱে বুৰঞ্জীত উল্লেখ কৰিছে যে শদিয়া আৰু দিহিং উপত্যকাত শদিয়লীয়া কছাৰীসকলে ( বৰ্তমানৰ সোনোৱাল কছাৰীসকলে ) এখন ৰাজ্য গঢ়ি তুলিছিল । তেওঁৰ মতে সেইখনেই হৈছে কছাৰী ৰাজ্য আৰু তাৰ বাসিন্দাসকল হ'ল শদিয়াল কছাৰী ।
' হালালী ঐ লালৌ হয়া
হেমালী ৰাজ্যতে আছিলো দেউতা
সোণতে সুৱগা চৰাই না হেই । ( আগলৈ )
তথ্য_সংগ্ৰহঃ- ভাইটি পলাশজ্যোতি গগৈ ৰ পৰা।
No comments:
Post a Comment